Dag 16: Monteverde cloud forest

Vandaag werden we vroeg door onze gids opgehaald om naar het nevelwoud van Monteverde te rijden. Nevel omdat de wind komende van Caribische deel botst met de wind komende van het Pacifische deel en zo wolken en nevel creëert. Enkel 10% van de wouden wereldwijd is nevelwoud of regenwoud.

Klein wist-je dat-je: ons hotel ook ter plaatse  the Windy Hotel wordt genoemd? Vanwege de stormen die ´s nachts over het hotel razen. 

De wandeling startte al bijna direct met het spotten van een neusbeer (coati) die schaamteloos langs ons het bos in ging. Eerlijk gezegd had ik verwacht al meer coati's gezien te hebben, vergeleken met Mexico. Eentje hier en eentje gisteren bij de hangbruggen.

Spannend, want onze gids begon tussen de beplanting ijverig te zoeken naar een green eyelash palm pit viper. Hij zat hier gisteren. Maarrrr, dus niet vandaag.

Toen begon onze gids te rennen. Wij erachter aan en daar zagen we hem: de Quetzal. Een mannetje en een vrouwtje om exact te zijn. 10% kans om deze te spotten. Zeker omdat het geen broedseizoen is. We are the Lucky ones, zei de gids en het was onze geluksdag.

Hoewel het flink regende, kon je dit niet voelen door het dichte bladerdek boven ons. We spotten nog enkele verschillende vogels tot we aan een holletje kwamen. Yes, daar was de langverwachte Tarantula! Moeilijk op camera te krijgen, maar prachtig om te zien. Als afsluiter zagen we boven ons nog kapucijnaapjes met baby. Maar nog steeds geen slang. 

's avonds hebben we nog eens een nachtwandeling gedaan met Kinkajou tours. Met de hoop op meer succes dan in Tortuguero. Omringd door vuurvliegjes. Het blijft toch zo speciaal!

Bijna direct hadden we een Tarantula die voor zijn hol zat en dus duidelijk te zien was. Muisstil moesten we zijn om geen trillingen te veroorzaken. We spotten ook een mini kikkertje dat enkel in deze omgeving leeft. Moeilijk te zien maar de rode ogen vallen op. Toen de gids zijn ultravioletlamp bovenhaalde, wisten we meteen waar we naar gingen zoeken: de schorpioen! Zij lichten fluo op in het licht van de paarse lamp. En ja, hebbes! Wel wat ver weg, maar toch goed zichtbaar. Later heeft een andere gids een schorpioen bij de staart gepakt -Loco Loco volgens onze gids- en konden we het diertje van heel dichtbij bekijken. Verder op onze weg zagen we slapende toekans. Enkel zwart en rood van de staart was te herkennen. De bek was volledig verstopt tussen zijn pluimen. Ook een boomstekelvarken was duidelijk te zien boven ons. Later vonden we er nog één die ons bekeek alsof wij de attractie waren.

De green side striped palm pit viper. Nog nooit van gehoord, maar wel gezien! Tussen de hoge planten, op jacht. 50cm lang, maar dodelijk. Rep je binnen de 4u naar een ziekenhuis... gelukkig is hier overal antigif aanwezig.

Wat hebben we veel dieren van onze checklist kunnen schrappen! Lucky day...maar vergeten met de Euromillions te spelen...