Wij zijn hier dan, hé!

Uiteindelijk 9 uur doorgebracht op de luchthaven van Panama. Bij het aftellen naar het boarden, kregen we de melding dat er nog eens 3 uur bij gekletst werden. Vertrekuur 2u ´s ochtends. Dan zouden we al 26 uur van huis zijn.

Ooit al eens Zuid-Amerikanen boos zien worden? De dame aan de gate werd bijna gelyncht bij het horen van de extra vertraging. Ik heb genoten van het schouwspel met mijn Google translate bij de hand. Wat anders kon ik doen?

We hebben eet/drink vouchers gekregen op een lege luchthaven waar nog 1 shopje open was, 10 minuten stappen, halverwege de luchthaven. Ach, we hadden alle tijd, niet waar?

Had ik al gezegd dat tropical storm Bonnie slechts een storm in een glas water bleek te zijn?

Toch vlogen we richting San Jose (by the way: 7u vertraging op een vlucht van 57min) door een lekker onweertje. Filmpje volgt. 

Aankomst op de luchthaven was smooth. Hier mocht ik met mijn kinderen gerust langs de douane passeren en onze chauffeur stond ons op te wachten. 

Eindelijk beddenbak in.